Fear

Patrzy przez okno.
Kobieta pochyla się do przodu by przejść na drugą stronę ulicy. W ostatniej chwili cofa się przed nadjeżdżającym samochodem.
Do ostatniej chwili odwleka upragniony nocny spoczynek.
LUB
Po raz kolejny tego dnia ucina sobie drzemkę.
Nie chce myśleć.
Kiedy składa głowę do poduszki, układa się wygodnie, okrywa kocem, wszystko jest w porządku.
Kiedy zamyka oczy...
Porywa ją świat piekielnych nie-marzeń.
Obrazy niepewności, braku bezpieczeństwa.
Niestabilność, rozpacz, lęk.
Mięśnie kurczą się w niemym krzyku o pomoc.
Oddech jest coraz cięższy.
Oczy bezwiednie świecą białkami.
Po chwili tylko szlocha. Nic więcej nie może zrobić.
Czeka, aż imadło strachu rozłupi jej czaszkę z głośnym chrupnięciem, powodując eksplozję - fontannę strzępków mózgu.
Wtedy będzie cisza.
Wtedy będzie spokój.
Na zawsze.

{Inspirowane twórczością Eleainy13}